Kącik Poezji

kaprifolium · 2010-01-23 08:15:57

Noc niosąca dar niepamięci
przepływa we mnie
drobnymi paciorkami
niewidzialnych dźwięków

Z przepraszającym uśmiechem
odpływają w mrok zdarzenia
zatracają sens słowa
odchodzi czas

Uwięziona na granicy nieba i ziemi
wzorem Penelopy
tkam z gwiezdnego pyłu
poświatę marzeń
i czekam

Czekam aż zabierzesz mnie
do swojego snu

kropek · 2010-01-23 13:47:23

nasze tęsknoty. pamięć przez chęć niepamiętania?
nawet jeżeli racjonalizm każe nam się ich wyzbyć,
zanotowane w podświadomości tkwią w nas.
w końcu przyzwyczajamy się do nich, nawet gdy uwierają.
peelka to wie, godzi się być Penelopą. niech się stanie!
bardzo kobiecy wiersz,

pozdrawiam serdecznie

szyszka · 2010-01-23 16:37:18

Z przepraszającym uśmiechem
odpływają w mrok zdarzenia
zatracają sens słowa
odchodzi czas

Samo życie - ale, ale, znów melancholijne zamyślenie
znajduję w wierszu poetki:)
i borę sobie kilka słów na chwilę

serdeczności

Ostatnio edytowany przez szyszka (2010-01-23 16:37:45)

anna k. · 2010-01-23 18:34:48

Zwróciłam uwagę na tą samo strofę
co szyszka

i powiem tak jak ona
melancholijnie

-pozdrawiam

Megara · 2010-01-23 20:45:36

a ja zatrzymuję dla siebie pierwszą strofę
uroczy wiersz, kobiecy
pozdrawiam

kaprifolium · 2010-01-25 17:19:22

KOCHANI, bardzo, bardzo serdecznie Wam dziękuję. Miało być melancholijnie. Pozdrawiam

Kącik Poezji

#1 2010-01-23 08:15:57

Penelopa

#2 2010-01-23 13:47:23

Re: Penelopa

#3 2010-01-23 16:37:18

Re: Penelopa

#4 2010-01-23 18:34:48

Re: Penelopa

#5 2010-01-23 20:45:36

Re: Penelopa

#6 2010-01-25 17:19:22

Re: Penelopa

Stopka forum