Kącik Poezji

stopa przy stopie

zupełnie jakbyśmy nie mieli ze sobą
nic wspólnego
poza tym krótkim momentem pod ławką
przy pełnym odwróceniu ról

(dominujesz)

ściągasz but i najdłuższym palcem
podążasz z wolna ku wschodzącym niezadowoleniom
partnera wybranego spośród potencjalnych wrzaw

nie okazuję zainteresowania
a tylko staram się nie przewrócić
wraz z krzesłem
które zdaje się znać tę sytuację na pamięć

zachowujemy się jak dzieci i chcemy
żeby dokładnie tak nas traktowano
częstując cukierkami z alkoholem w ramach
zakazanych owoców przeterminowania

pod nogami mamy majaki uderzających kropel
które próbują roztłuc okna
ochraniające nas przed ubocznymi skutkami
zachorowań na ospę


nad nami czuwa jedynie półmrok
zwisających podpór